Głównym założeniem terapii taktylnej jest wzmocnienie lub wytworzenie świadomości ciała oraz stymulacja receptorów skóry, poprzez stymulację zmysłu dotyku.
Terapia taktylna wpływa również na dojrzałość niektórych funkcji psychicznych, a także zwiększa produkcję hormonu NCW (Nerwowego Czynnika Wzrostu) w mózgu, który podwyższa aktywność układu nerwowego.
Niezaspokojenie potrzeby dotyku powoduje zmniejszenie stymulacji kory mózgowej, wzrost napięcia mięśniowego, impulsywność, poczucie izolacji, agresję. Obniżone funkcjonowanie sensoryczne, ruchowe i psychiczne u dzieci obecnie kojarzone jest ściśle z brakiem dotyku.
Terapia taktylna proponuje techniki masażu i stymulacji skóry, które wpływają na rozwój funkcji półkul i kory mózgowej, śródmózgowia i tylnych partii mózgu. Stosuje się ją z powodzeniem w pracy z dziećmi z różnymi wyzwaniami rozwojowymi, a w szczególności:
- Mózgowym Porażeniem Dziecięcym,
- Spektrum autyzmu,
- Zaburzeniami zachowania,
- Lękami i fobiami,
- Opóźnieniem w rozwoju umysłowym,
- ADHD /ADD,
- Trudnościami w nauce,
- Zaburzeniami mowy.
Terapia Taktylna ma na celu zrównoważyć funkcjonowanie systemu nerwowego (procesy pobudzania i hamowania), co zwiększa skuteczność działań terapeutycznych.
W przedszkolu terapia taktylna odbywa się jako technika wspomagająca przy realizacji indywidualnego programu terapeutycznego dziecka. Ćwiczenia wykonuje się na stole do masażu, w gabinecie rehabilitacyjnym, przy spokojnej, relaksującej muzyce.